 Godsdienstvrijheid.
Alle godsdiensten eisen van hun regeringen, en regeringen van gastlanden, de erkenning van hun godsdienst, en de vrijheid om hun geloof vrijelijk en open te mogen beleven. Daar is niks mis mee. Ik vind het ook een fundamenteel recht dat men de god van zijn persoonlijke keuze kan en mag aanbidden. Maar het is toch merkwaardig dat wat religies zo vanzelfsprekend vinden voor hun eigen godsdienst, niet zo vanzelfsprekend vinden voor andere religies.
Niet vrij
Eens je in een geloofsgemeenschap bent van eigen keuze, is het verdomd moeilijk om er weer uit te geraken, of om van godsdienst te veranderen. De gelovige gemeenschap waar je lid van bent geworden is steevast overtuigd van het eigen gelijk, en zien de andere godsdiensten, in het beste geval, als dwalende broeders, en in het slechtste geval, als duivels. Daarom zullen ze hun uiterste best doen om je vertrek uit hun waarheid te verhinderen. Sommige religies gaan daar zeer ver in, soms met doodsbedreigingen. Dat je geloofsovertuiging je eigen zaak, en je eigen verantwoordelijkheid is, wordt gemakkelijkheidshalve vergeten. Wanneer je dan toch vertrekt ondanks hun pogingen om je te overtuigen van het eigen gelijk, wordt je dikwijls gemeden. Vrienden en kontakten van je ex-gemeenschap mogen of/en willen niet meer met je omgaan.
Echte godsdienstvrijheid
Men kan pas van echte godsdienstvrijheid spreken als elke religie zijn leden de vrijheid laat om te veranderen van godsdienst.Is het niet logisch dat een geloofsgemeenschap toepast wat ze beweren te leren: nl. verdraagzaamheid. Er kan dan misschien maar ��n waarheid zijn, - dikwijls de mijne - , moet men toch leren aanvaarden dat mensen andere, in je eigen ogen verkeerde, waarheden kiezen. En als je denkt dat iemand de verkeerde godsdienst volgt en je vindt dat spijtig. Bidt dan voor hem. |